پروژه کارشناسی بررسی تأثیر نظریه سیستمی مدیریت بر کارایی و اثربخشی کارکنان در سازمان
مدیران همواره سعی دارند با بهرهگیری از تجارب علمی، کارایی و اثربخشی سازمان را افزایش دهند. بهبود و بازسازی سازمان فرآیندی است که از طریق آن دانش و عملکردهای علوم رفتاری برای کمک به اثربخشی بیشتر، مورد استفاده قرار میگیرند. کارایی به معنای کمترین زمان یا انرژی مصرفی برای بیشترین کاری که انجام شده است. سطح افزایش کارایی مستقیماً بهدست مدیران سپرده شده است. سازمانهای بزرگ امروزه برای افزایش کارایی اقدام به تاسیس نهادهای دانشگاهی کردهاند. جابهجایی و گردش شغلی افراد مخصوصاً اگر با ترفیع همراه باشد، میتواند بررضایت شغلی و در نهایت افزایش کارایی همراه شود. برای ایجاد محیط کار توانمند، نقش مدیر در سازمان بایستی از چارچوب ذهنی و کنترل به محیط حمایتی تبدیل شود که در آن کلیه کارکنان بتوانند بهنحو احسن همکاری کنند. افزایش کارایی موجب ارتقا بهروری وکمک موثر درنیل به اهداف سازمانی خواهد شد.
در 60 صفحه ورد قابل ویرایش
nazariyesistemi_1631248007_52046_4818_1593.zip0.34 MB |